Badania sanitarno-epidemiologiczne
Kierowanie na badania sanitarno-epidemiologiczne
Obowiązek kierowania na badania sanitarno-epidemiologiczne określa art. 6 ustawy z 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz.U nr 234, poz. 1570 ze zm.). Powołując się na w/w art. 6, osobami, które obowiązkowo podlegają badaniom sanitarno-epidemiologicznym są:
1) podejrzani o zakażenie lub chorobę zakaźną;
2) noworodki, niemowlęta i kobiety w ciąży, podejrzane o zakażenie lub chorobę zakaźną mogącą się szerzyć z matki na płód lub dziecko;
3) nosiciele, ozdrowieńcy oraz osoby, które były narażone na zakażenie przez styczność z osobami zakażonymi, chorymi lub materiałem zakaźnym;
4) uczniowie, studenci i doktoranci kształcący się do wykonywania prac, przy wykonywaniu których istnieje możliwość przeniesienia zakażenia lub choroby zakaźnej na inne osoby;
5) osoby podejmujące lub wykonujące prace, przy wykonywaniu których istnieje możliwość przeniesienia zakażenia lub choroby zakaźnej na inne osoby.
Osoby wymienione w pkt. 1-3, na badanie kieruje państwowy powiatowy inspektor
sanitarny, w pkt. 4 dyrektor szkoły lub rektor uczelni, natomiast w pkt. 5 pracodawca lub zlecający wykonanie prac.
Tak samo jak w przypadku badań profilaktycznych pracowników, kosztami badań
obciążany jest pracodawca lub zlecający wykonanie prac.
Rodzaje prac wymagające badań sanitarno-epidemiologicznych
Tak naprawdę w chwili obecnej nie wiadomo jakie rodzaje prac wymagają wykonywania badań sanitarno-epidemiologicznych. Z pomocą przychodzi nam (teoretycznie) art. 10 w/w ustawy, który to nakłada obowiązek wydania przepisów wykonawczych do ustawy, określających rodzaj wykonywanych zadań, podczas których pracownik musi być kierowany na badania sanitarno-epidemiologiczne. Jednak… takowego rozporządzenia do tej pory nie ma.
Jedynym aktem prawnym ,który reguluje konieczność wykonywania badań sanitarno-
epidemiologicznych jest ustawa o bezpieczeństwie żywności i rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady WE nr 852/2004, które to określają, że przy pracach wymagających stykania się z żywnością nie wolno zatrudniać osób, które cierpią na chorobę lub są nosicielami choroby, która może być przenoszona poprzez żywność.
Reasumując, pracownicy, którzy mają kontakt z żywnością, muszą obowiązkowo
wykonywać badania sanitarno-epidemiologczne. W pozostałych przypadkach brak
podstaw.
Sprawdź specjalistyczne publikacje z zakresu bhp i prawa pracy
Autor: Adam Pisarczuk
A czy jeśli ktoś pracuje na dźwigu i przenosi kontenery z żywnością, to też powinien mieć takie badania?
Nie, bo nie ma kontaktu z żywnością bezpośrednio.
Dokładnie, w takiej sytuacji nie są potrzebne badania sanitarno-epidemiologiczne.